این آزمایش كه بیشتر در تعیین مرغوبیت مصالح جهت راهسازی، بتن سازی ، آسفالت و لایه های زهكشی و … بكار میرود ، آزمایشی است كه نتایج را سزیع بدست میدهد و عملا تعیین نسبت حجم ماسه به كل خاك (ماسه و لای و رس) و همچنین میزان جذب آب ریز دانه و تورم آنهاست و بطور خلاصه تعیین مینماید كه ماسه تا چه حد تمیز است تا بتوان از خواص ماسهای مترتب بر آن استفاده نمود. میتوان گفت در آزمایش حدود اتربرگ میخواهیم بدانیم رس تا چه حد تعیین كننده است و خاك چه مقدار خواص رسی داشته و ازكدامیك از انواع مانی را دارا است (خواص رسی : نفوذپذیری كم ، جذب آب زیاد ، قابلیت فشردگی د حساسیت زیاد و …) در
اینجا این تعیین كنندگی را ماسه د خواص ماسهای بودن بعهده دارد (مثلا نفوذپذیری زیاد، عدم تورم ، جذب آب كم و حساسیت كم و …) و اصولا برای خاكهائی است كه اندیس خمیری آنها كمتر از 4 باشد ( Ip < 4 ). آزمایش هم ارز ماسهای
یا به اختصار هم ارز ماسه ( S.E) را ، میتوان مكمل آزمایش دانهبندی دانست.
|