مذهب زرتشت نیز مانند
همه مذاهب دیگر، از دو بخش کتاب و سنت تشکیل شده است،
کتاب آسمانی زرتشتیان «گاتاها» نام دارد که پیام های
آسمانی بوده، کتاب دینی مزداپرستان را تشکیل می دهد و
کتاب هایی که از زمان اشوزرتشت، تاکنون توسط موبدان
بزرگ از روی ضرورت اجتماعی و سیاسی زمانه نوشته شده
است را مجموعاً«اوستا» می نامند و سنن و آداب و رسوم و
اوراد و ادعیه و دستورات مذهبی زرتشتیان را تشکیل می
دهد. قابل توجه است که بخش دینی (کتاب) از سنت(بخش
مذهبی) زرتشتیان به روشنی قابل تفکیک است و باورهایی
که در این دو بخش مشاهده می شود را نیز می توان به
سادگی از یکدیگر جدا نمود.
تاریخچه آتش:
بر روی کره ی زمین و
فراتر از آن پدیده هایی هستند که فروزانند و برای
انسان روشنایی بخش می باشند(خورشید،ستارگان، چراغ
های الکتریکی و...) امّا از میان همه ی آن ها آتش
جایگاه دیگری دارد و تنها کانون فروزانی است که
انسان هر وقت اراده کند می تواند در اختیار داشته
باشد.
آتش مظهر ذات پر
فروغ خداوند و جلوه آتش یگانه ی هستی و نزدیک شدن به
درک حقیقت آفرینش و شناخت خداوند است. یعنی همان چیزی
که در باور عارفان خردمند ایرانی به گونه ی نزدیک شدن
به خدواند یا بازگشت به اصل تعبییر یافته است.از این
رو بشر باید آتش را ارج و احترام گذارد و آن را چون
درفشی به نشانه ی سرافرازی های تمدن چندین هزار ساله ی
خویش، همواره بر پا و روشن نگاه دارد. به روایت
شاهنامه ی فردوسی، آریاییان در سال های نخستین حکومت
پیشدادیان راه روشن کردن آتش را یافتند و شیوه ی مهار
کردن آن را آموختند و از آن زمان تحولی شگرف در چگونگی
زندگی آنان به وجود آمد. آنان این رویداد بزرگ را
شادمانه جشن گرفتند و برای گرامی داشتن و بهره گیری از
آن، در هر کوی و برزن آتشی افروختند و جانانه آن را
نگهداری کردند و بدین گونه بود که آتشکده ها به وجود
آمدند.
بقیه مطلب را از متن
PDF مطالعه
فرمایید. |